(յորմէ եւ ԶՈՒԱՐԹՈՒՆ. որպէս թէ յարոյթ, նյսինքն յարութիւն ունօղ, յարուցեալ ի քնոյ) γρηγωρέων (յորմէ Գրիգոր) ἁύπνος, ἅγρυπνος vigil, pervigil Անքուն. տքուն. հսկօղ. աննինջ. աննիրհ. լուրջ. զարթուն.
Յաւազանէն արթուն կոչեցայ (որպէս յն. Գրիգոր)։ Մինչդեռ արթունս եմ, միրհեմ. (Նար. ՟Հ՟Բ. եւ. ՟Հ՟Ա։)
Գիշերն հանգիստ քրնոյ արթնոց. (Շ. այբուբ. ՟Բ։)
Արթնոցն եւ փութացելոց. (Նիւս. կազմ. ՟Ժ՟Ե։)
Ոչ շաղախեցան ձեռք արթնոցն յարիւն։ Էջ զուարթունն յաղօթս արթնոյն։ Այն որ ննջէն հանդերձ արթնովն. (ՃՃ.։)
Իբրեւ քուն ընդ արթունս եղեալ. այսինքն նիրհեալ. (Ագաթ.։)
Նմանութեամբ՝ Զգաստ. ժիր. ուշադիր. փոյթ.
Արթուն մտօք, կամ միտք. (Ժմ.։ Խոսր.։)
Արթուն ունել զոգիսն։ Արթուն խնդրուածովք կատարել զգիշերն յաղօթս. (Փարպ.։)
Արթուն լինել աղօթից. (Մանդ. ՟Գ։)
Որ արթուն եւ ժիրք էք. (Ոսկ. յհ. ՟Ա 13։)
ԱՐԹՈՒՆ ԿԱԼ, կամ ԼԻՆԵԼ. γρηγωρέω, ἁγρυπνέω vigilo Տքնիլ. հսկել, սկել. եւ Զարթնուլ. ( ՟Ա. Մակ. ՟Ժ՟Բ 27։ Մտթ. ՟Ի՟Զ 40։ ՟Ա. Թես. ՟Ե 10։ Նեեմ. ՟Ե 3։ Երգ. ՟Ե 2։ ՟Ա. Եզր. ՟Ը 60։ ՟Բ. Եզր. ՟Ը 29։ Ղկ. ՟Ի՟Ա. 36։)
ՅԱՐԹՈՒՆՍ ԼԻՆԵԼ. cf. ԱՐԹՈՒՆ ԿԱԼ, կամ ԼԻՆԵԼ)
Իսկ դատաւորն երմոգինէս յարթունս յարթունս եղեալ՝ լայր. (Ճ. ՟Ա.։)
ԱՐԹՈՒՆ, ՅԱՐԹՈՒՆ, ՅԱՐԹՈՒՆՍ. մ. Յարթնութեան. յարթմնի. ի ժամու արթուն գոլոյ.
Զբազումս ի քուն կամ յարթուն սպան իսկ։ Սողունք վնասեն յարթունս, կամ ի հանգչելն յաշխատութենէ. (Խոսր.։)
Իբրեւ ի քուն իմն ի խոր արթուն ետուն զանձինս յափշութիւնն. (Ոսկ. ես.։)